Z szachowym "Oscarem" w kategorii Dziennikarz Roku 2015 !!

Jest mi niezmiernie miło już oficjalnie napisać moim Drogim Czytelnikom, że w tym roku zostałem laureatem szachowego Hetmana w kategorii Dziennikarz Roku 2015. Moja strona kosztowała mnie kawał życia, sądzę jednak, że pisanie o szachach to nie był czas stracony. Zawsze czułem się rozdarty pomiędzy dwa pragnienia. Jedno z tych pragnień, to wielka chęć grania w szachy, rywalizacji sportowej i podnoszenia swoich umiejętności szachowych. Drugie pragnienie, stało się podstawą założenia mojej strony i jest to chęć pisania o mojej ukochanej dyscyplinie sportowej. Nawet nie wiem już, które z tych pragnień bierze we mnie górę w chwili obecnej. Tym bardziej cieszę się, że moje szachopisanie zostało dostrzeżone i docenione. Jeszcze raz bardzo dziękuję za to wyróżnienie! :).

Korzystając z najdogodniejszej chwili, w której mowa jest o pisaniu, chciałbym was wszystkich, bez względu na tytuły, kategorie, zaprosić do dzielenia się waszą szachową pasją z innymi. Nie trzymajcie arcymistrzowie, mistrzowie, pod korcem waszej wiedzy, a piszcie Kochani, jak najwięcej piszcie, bo pisząc zostawiacie po sobie ślad, który nie znika. Myślę, że dzięki temu nasz sport będzie silniejszy, znacznie więcej ludzi spoza naszej dyscypliny będzie "wpadać" na ciekawe strony, artykuły, opowieści i zarażać się pasją do tej pięknej dziedziny intelektualnej działalności człowieka. W tym będzie nasza siła i lepsza przyszłość szachów!

A w Poznaniu ruszyła kolejna lokomotywa szachowa, walczą Panie, biją się Panowie. I nie ma tu nic z kunktatorstwa, szafowania siłami, co mieliśmy okazję zaobserwować w Turnieju Kandydatów. W obu turniejach mamy do czynienia z walką od samego początku, z chęcią pobicia oponenta. Najbardziej urodziwą, jak dla mnie, ciekawą od samego początku do końca, była partia Jacka Tomczaka z Jankiem Dudą. Janek to bajeczny taktyk, potrafiący chyba najlepiej łowić ryby w mętnej wodzie z całej polskiej czołówki. Tym razem udało mu się zawlec rywala na teren, w którym czuje się najlepiej, po czym nastąpiła już tylko egzekucja białego króla. Cenna wygrana Janka Dudy.

Darek Świercz już był w ogródku już witał się z gąską, jednak "Dragunikowi" udało się wybrnąć spod wszystkich pozycyjnych nacisków. Pewnie wygrał Wojtaszek z Klekowskim oraz Piorun z Kanarkiem. Remisem zakończył się pojedynek Gajewskiego z Bartlem i był to chyba najmniej zajmujący pojedynek tej rundy.

U Pań kojarzenie było o tyle ciekawe, że na wszystkich deskach mieliśmy do czynienia z pojedynkami rutyny z młodością. Kadrowiczki w większości wyszły z tych starć obronną ręką, choć poległa Iweta Rajlich z nieobliczalną Klaudią Kulon. Klaudia dała sygnał, że przeciwniczki mają się jej bać, nie wiem jak wy, ale ja stawiam, że właśnie ta szachistka będzie czarnym koniem turnieju w Poznaniu. Z dużą uwagą śledziłem partię Kariny Szczepkowskiej-Horowskiej z Oliwią Kiołbasą. Białymi często grywam ten system, ale debiutową ideę 8. h4 pierwsze widzę i pierwsze słyszę. Musze to sprawdzić, choć mam wrażenie, że Karina chciała tym posunięciem zbić z utartych ścieżek swoją młodą przeciwniczkę, chciała "pograć w szachy" stawiając na swoje większe doświadczenie. Jeśli chodzi o samą wartość posunięcia to, tak na oko (na które chłop w szpitalu umarł) ruch wystrzał, ale w próżnię, bo po co jeśli nie da się zahaczyć tym pionem wysuniętego piechura na "g6"? Wszystko wymaga analizy, choć cały czas myślę, że był to jednorazowy eksperyment i kto wie, czy nie wymyślony za deską.

Za nami pierwsza runda, a jutro o piętnastej ciąg dalszy polskiego szachowego święta, którego nie należy opuścić! Napiszcie jak wam się podoba strona, transmisja i komu kibicujecie w tym turnieju!