"Krótka analiza inicjatywy: szachy do szkół"

Kiedy usłyszałem o pomyśle wprowadzenia szachów do szkół początkowo, jak chyba każdy szachista, ucieszyłem się. Na jednym z turniejów złożyłem podpis  "za" w tej sprawie, nie zastanawiając specjalnie czy dobrze robię i oczekiwałem dalszych wydarzeń z tym związanych. W międzyczasie pracowałem w pewnej szkole, w której prowadzone były zajęcia szachowe - coś przypominającego kółko zainteresowań. Prowadziła je bardzo miła pani bibliotekarka, wielka miłośniczka szachów, a na zajęcia do niej chodziło 7 dzieci. Po dłuższej rozmowie zapytała mnie nieśmiało, czy nie wyjaśniłbym jej, bo nie jest do końca pewna, czy można wykonać ten tajemniczy, równoczesny ruch królem i wieżą zwany roszadą, gdy wieża stanie na polu atakowanym? W tym momencie uświadomiłem sobie, jak wyglądałyby zajęcia szachowe w większości szkół w Polsce, gdyby ustawa przeszła. Fakty przedstawiają się tak, że zarejestrowanych jako szkoleniowców w centralnym rejestrze szachistów jest około 300 osób. Tych z wykształceniem pedagogicznym, którzy coś słyszeli o metodyce nauczania początkowego, mających pewne pojęcie jak uczyć jest jak na lekarstwo. Chciałbym, aby ktoś mi spróbował wyjaśnić, kto miałby w tylu szkołach podstawowych uczyć szachów? Wyglądałoby to w większości przypadków tak, że dyrektorzy szkół "delegowaliby" na kursy instruktorskie swoich nauczycieli, a ci mający do szachów stosunek nader obojętny mieliby w przyszłości zaciekawiać tą grą dzieci oraz młodzież. Owe szkolenia byłyby dla wielu z nich kolejnym "wymysłem" dyrektora szkoły. W całej inicjatywie "szachy do szkół" wszystko dzieje się na odwrót. Aby udało się coś takiego zrealizować, należałoby już na samym początku mieć niezwykle szeroką kadrę instruktorską, zastęp prawdziwych pasjonatów Królewskiej Gry, by zajęcia były interesujące i prowadzone na wysokim poziomie. Chcemy szachy w szkołach a nie zastanawiamy się jak wygląda rzeczywistość w wielu kołach szachowych czy klubach. Wypadałoby w tym miejscu zakrzyknąć paradoksalne: "Szachy do  klubów szachowych"! W wielu sekcjach zajęcia wyglądają tak, że od ich początku do samego końca grane są (za przyzwoleniem prowadzącego) bardzo szkodliwe dla rozwoju młodego szachisty partie błyskawiczne. Gdy zaszedłem do jednego z klubów "trener" ostatecznie zgodził się, abym pokazał jakąś interesująca analizę, czy końcówkę. Spoglądano na mnie nieco podejrzliwie: zakłóciłem po prostu zajęcia, czy raczej maraton blitza. Oczywiście nie jest tak w każdym przypadku, jest wiele silnych klubów posiadających dobrych trenerów, którzy kochają to co robią, ale ileż jest takich gdzie ma miejsce to, co przedstawiłem powyżej. Jeśli chcemy aby w przyszłości szachy stały się powszechne w szkołach, czeka nas ogromna praca w klubach. Kluby powinny pracować nad atrakcyjnościa zajęć. Tutaj każdy szczegół jest ważny! Nawet wygląd sali wystylizowany na "szachowe królestwo" pozwoli przyciągnąć dzieci, które uwielbiają tego typu niezwykłości! Aby szachy mogły się kiedyś znaleźć w każdej szkole podstawowej, na początku kluby muszą być na tyle silne, aby docierać do większej liczby dzieci i stać się bardziej konkurencyjnymi wobec innych dyscyplin. W moim mieście nie ma klubu szachowego z prawdziwego zdarzenia (Sosnowiec liczy około 220tys.mieszkańców). Szachy przegrywają z piłką nożną w przedbiegach i szanse pozyskania jakiegoś wsparcia na rozpoczęcie działalności są minimalne. Same chęci i pasja wystarczają tylko do czasu. Zapraszam wszystkich czytelników do polemiki. Przedstawiłem mój punkt widzenia, ale byłoby wskazanym skomentowanie i przedstawienie swoich poglądów na temat popularyzacji szachów, oraz tej według mnie przedwczesnej i zupełnie nie przygotowanej akcji: "szachy do szkół".