Polki po pięciu rundach na turnieju olimpijskim w Tromso

Jak zwykle, niezawodny Mirek Wolak nadesłał kolejne zestawienie. Tym razem na tapecie Biało Czerwone:

Soćko 3 z 5 (+2=2-1) 60%

Zawadzka 3 z 4 (+2=2-0) 75%

Szczepkowska-Horowska 2.5 z 4 (+2=1-1) 62.5%

Bartel 2 z 3 (+1=2-0) 66.7%

Kulon 3 z 4 (+3=0-1) 75%

RAZEM 9 pkt. meczowych 13.5 z 20 (+10=7-3) 67.5%

I znów, aby uzyskać wyostrzony obraz dotychczasowych dokonań naszych reprezentantek, należy wejść na stronę z wynikami, kliknąć w zakładkę "POL" w sekcji "Olympiad Woman".

Monika Soćko dotychczas poniżej swojego poziomu na pierwszej szachownicy. Dwie partie wygrała z nie specjalnie znanymi szachistkami, podpisała dwa remisy z Camacho Chardine Cheradee z Filipin oraz Nakhbayevą Guliskhan z Kazachstanu. Ogłosiła jedną kapitulację z jej odwieczną rywalką Antoanetą Stefanową. I to wszystko bez większych konsekwencji, gdyż Polki grają bardzo zespołowo - to widać - gdy nie wiedzie się koleżance od razu zmieniana jest strategia i rozpoczyna się walka o odrabianie wyniku. Nasze szachistki grę zespołową mają w genach - myślę, że w drużynie specjalnie o takich sprawach się nie rozmawia - to jest zbyt oczywista sprawa.

Polki są teraz piąte - to kapitalne miejsce startowe do skoku w kierunku "pudła". Holenderki mają identyczny dorobek punktowy oraz indywidualny. Pierwsza deska to arcymistrzyni Peng Zhaoqin, znana zawodniczka, choć dwie ostatnie partie przegrała (nadrobiły jak u nas koleżanki) i to jest dla nas dobry sygnał.

Przed turniejem obawiałem się o Jolę Zawadzką, a tymczasem gra świetne partie, rozgrywa się coraz bardziej. Myślę, że od niej w dalszej części turnieju będzie wiele zależeć. 

Dobrą robotę wykonuje na ostatniej desce Kaludia Kulon, o którą też obawiałem się po ostatnich turniejach, jednak mam wrażenie, że powoli łapie rytm. Karina - ważna wygrana z Abdumalik ale zdecydowanie poniżej swojego wysokiego poziomu, do którego już zdążyła mnie przyzwyczaić.

Cokolwiek się już zdarzyło, nie należy do tego specjalnie powracać. Polki mają świetną kartę przetargową przed kolejnymi rundami. Holandia? Jest do ogrania - jakoś jestem dziwnie spokojny o ten mecz. A dalej? Zobaczymy! Jeśli wygramy, czekają nas potężne batalie z najlepszymi szachistkami świata. Do końca turnieju jeszcze dalej niż bliżej i cieszy mnie to niezmiernie.