W Chanty-Mansyjsku dzień przerwy, Janek Duda po wygranej nad Van Foreestem samodzielnie prowadzi! Polacy w drodze na Puchar Świata!

Tigran Petrosjan, w swojej bogatej karierze sportowej, miał różne okresy, w młodości śmiało atakował i jego ocena, jakoby dbał tylko o bezpieczeństwo króla, jest dość jednostronna, ale przeważa w literaturze szachowej. Zresztą, mistrzowie świata w każdym z elementów szachowej sztuki musieli wykazywać się dużymi zdolnościami i, by utrzymać się na tronie, w ogóle by wygrać tytuł, nie mogli sobie pozwolić na jakieś poważne braki w swojej grze. Petrosjan był w pewnym, dość długim okresie swojej gry zafascynowany grą "na ograniczenie" przeciwnika, była to strategia anakondy, która stopniowo dusi swoją ofiarę. Świetnie się patrzy na takie "duszenia" w wykonaniu tego ormiańskiego arcymistrza.

 Janek Duda jest za to zafascynowany strategią na osaczenie przerażonego przeciwnika. Dynamika jego gry powala na kolana. Duda potrafi tworzyć takie historie za szachownicą, że mózg się lasuje. Wczoraj, na przykład, znajdywał kapitalne idee w pojedynku z Holendrem Van Foreestem, będąc na granicy niedoczasu. Janek w niedoczasie nie pęka, jest bardzo mocny psychicznie, a różnicę pomiędzy nim, a resztą stawki (wielu jest od Janka dużo starszych) widać bez specjalnego wysiłku. Oczywiście, nasz arcymistrz musi udowodnić swoje przewagi nad resztą, by zdobyć upragniony tytuł, który z całą pewnością jest zwieńczeniem juniorskiej kariery, ale różnica jest i to bezsporna. Tytuł MŚ do lat dwudziestu dezawuuje się, to prawda, ale warto go mieć w swoim szachowym "CV".

Wiem, wiem, bębnicie, trąbicie mi tutaj, że Janek jest w pierwszej setce rankingu. Jest, ale te liczby są czysto symboliczne. Ranking to fetysz, który ma znaczenie, ale trzeba mieć  do tego elementu dystans. Gdy wskakuje się na wyższy pułap szachowego rozumienia, przychodzą wyniki, ranking rośnie, to naturalny proces i to obserwujemy u naszej gwiazdy. Do Chanty-Mansyjska nie przyjechał na przykład Vlad Artemiev, a byłoby znacznie ciekawiej, w końcu nie miał daleko (Artemiev zagra w Baku). Janek ma jeszcze trochę oczek elo straty do Artemieva, ale sądzę, że to jest kwestia czasu, że Polak będzie miał przed sobą tylko Wei Yi. No, bo dogonić Chińczyka to jest już sztuka nie lada - ten wykręcił ranka w okolicach obecnego rankingu Radka Wojtaszka. Kosmos! Przed Jankiem Dudą w Chanty-Mansyjsku jeszcze sporo meczy, a przeciwnicy chcą go złapać, ujarzmić, wkręcić w ziemię, wygonić z tej pierwszej pozycji. Trzeba postarać się o wygrane, nie pękać i będziemy się wszyscy bardzo, bardzo cieszyć.

Arcymistrzowie z całej kuli ziemskiej zjeżdżają powolutku do Baku, gdzie za dwa dni rozpocznie się Puchar Świata. Jedzie tam szukać szczęścia trójka arcymistrzów z Polski. Emocje rosną. Ostatnio przeczytałem wpis Aleksandra Fiera z Brazylii, który pisze o emocjach jakie nim targają, przed wylotem do Baku. Ja też już nie mogę się doczekać, przebieram nogami, a stan mojego ducha znacie przed takimi turniejami, nie muszę wam go na nowo referować. Zawody na pewno będą wspaniałe i, oby Polakom szło dobrze!