Dramat Ananda, świetny Kariakin w rundzie XII Turnieju Kandydatów! W Moskwie zaczęła się gra nerwów!!

Drugiej osoby nie można poznać. Jeśli ktoś wypowiada, na przykład, zdanie: "On już niczym nie może mnie zaskoczyć, znam go przecież od lat" opowiada głupstwa. Drugiej osoby nie można poznać. Jeśli mówimy, że znamy kogoś, opowiadamy tylko o naszych martwych wyobrażeniach, które z umysłowego lenistwa tworzymy o tym człowieku, a ten jest dziarską, żywą istotą, podlegającą ciągłym zmianom. Poznanie drugiego człowieka nie jest możliwe, możliwe jest poznawanie, czyli śledzenie wszelkich zmian w drugiej osobie, bez tworzenia w umyśle całych tych konstrukcji umysłowych, to nieskończony proces, w którym jest głębia i piękno. To jest mój pogląd dotyczący relacji międzyludzkich, a piszę to teraz właśnie, gdyż uświadamiam sobie, że w Moskwie, w każdej partii rund ostatnich, dochodzi do zdarzeń, w których arcymistrzowie odsłaniają się, pokazując coraz to nowe swe oblicza.

 Możecie mi zarzucić, że za każdym razem próbuję upchnąć na siłę jakieś teorie psychologiczne, tłumaczące różne zachowania, ale czy to nie psychologia właśnie, zaczyna odgrywać decydującą rolę w kluczowych momentach moskiewskich zmagań? Wczoraj Aronian rozsypał się w kilka temp ze Swidlerem nie wytrzymując napięcia, a dziś Anand zagrał partię o podobnym podłożu z Nakamurą. Jestem w stanie wyjść z każdym "na udeptane" i bić się do samego końca, broniąc tej oto racji, że rozsypka Ananda w dzisiejszej partii, miała podłoże czysto psychologiczne. Śledziłem cały czas kamerę: Anand wdał się w serię ciosów, jak w jakimś amoku, wreszcie na końcu uświadomił sobie, co zrobił, a jego mimika mówiła wszystko. Hindus kręcił głową z niedowierzaniem, zdenerwowany. Fakt, Anand był już  bohaterem epizodów, w których puszczały mu nerwy (np. ostatnia partia meczu o MŚ z Carlsenem) ale tu i teraz, na tym etapie, byłem bardzo zaskoczony, że tak się wypuścił, bez specjalnej pomocy ze strony rywala. W sumie Indie to miejsce najlepsze z możliwych, by uczyć się spokoju ducha, niewzruszoności. W Indiach na każdym kroku można spotkać sadhu, nauczających, jak w zgiełku bitwy znaleźć spokój, niewzruszoność, beznamiętność i jestem po ludzku ciekaw, jak, i w ogóle czy Anand nad tymi aspektami pracował ostatnio jak i na przestrzeni całej swojej sportowej kariery.

 Według mnie, na tym poziomie praca z psychologiem powinna się odbywać równolegle z pracą nad szachami. Pisałem kiedyś, że Polakom nie wychodzą pojedynki "o coś" i to dotyczy zarówno juniorów jak i seniorów - no, ale cóż powiedzieć, jeśli na Olimpie również obserwujemy erupcję niszczących emocji? To co się dzieje w Moskwie jest wielką bitwą systemów nerwowych, z tego wyjdzie cało ten, kto jest najbardziej odporny na stres, ten, który lepiej będzie zarządzał swoimi emocjami. Według mnie, wrażenie najbardziej mocnego psychicznie sprawia Kariakin. Po przegranej w technicznej partii i końcówce z rzeczonym Anadem dziś poszedł na otwartą sycylijską batalię z odstającym od reszty Topałowem i pewnie wysadził go z siodła. Świetna, szybka reaktywacja. To jest bardzo ważne przed dniem przerwy. Kariakin zyskał trochę spokoju, nie będzie się miotał w łóżku w bezsilnej złości. Sekundanci popracują, jutro siądzie do nich wyspany, zapyta co i jak, no i zobaczymy co z tego wszystkiego wyniknie. Coś czuję, że to Kariakin w listopadzie będzie spacerował sobie po Manhattanie.

  A co z Caruaną? Zresztą popatrzmy na drabinkę: pojutrze zagra białymi ze Swidlerem, a ostatni mecz czarnymi z... Kariakinem!! No, czysta poezja, kwintesencja rywalizacji sportowej i wielka eskalacja napięcia. Czeka nas wspaniały finisz w Moskwie! Anand tuż, tuż, za tymi dwoma liderami. Dostanie białymi Giriego, który również musi, po prostu musi grać na wygraną (remis nic mu nie daje!) i tu "Vish'y" ma dobre praktyczne szanse. W rundzie ostatniej Hindus dostanie Swidlera, mając czarne bierki. Kapitalna końcowa intryga! Komu puszczą nerwy, kto będzie potrafił powściągnąć emocje, kto zachowa do końca zimną krew? Może końcówka tego, ciągnącego się jak flaki z olejem turnieju, zrekompensuje nam wszystko i zapłaci jeszcze z nawiązką?

 Jutro odpoczynek, potrzebny arcymistrzom, którzy muszą się uspokoić, opracować strategię na ostatnie rundy, po prostu przegrupować siły. Czekam z niecierpliwością na ostatnie dwie rundy moskiewskiego Turnieju Kandydatów! Ciekawe co sobie myśli mistrz świata oglądając te zawody?