ME. Djakowica, runda siódma: Bartel znów wygrywa i jest szósty, Wojtaszek remisuje i wciąż trzyma się "pudła"!

Wydawało mi się, że Darek Świercz najgorsze ma już za sobą. Tymczasem na turnieju w Kosowie zaprezentował nieco swojego świetnego wyszkolenia w końcówkach jednak całokształt jego występu nie może imponować. Dziś poniósł drugą już porażkę w tym turnieju, z ręki Palaca Mladena z Chorwacji, spadł na dziewięćdziesiątą lokatę i choćby do samego końca kontynuował trans wygranych (mało prawdopodobne!) nie może już liczyć na nic konkretnego. Szkoda! Bardzo mu kibicuję, cieszę się jego zrywami - ostatnio może nie zaliczył jakiejś fantastycznej serii, jednak nawiązał w kilku partiach do siebie dawnego, że się tak wyrażę. Nie tak to miało wyglądać... 

Janek Duda również nie notuje w Djakowicy dobrego startu. Po siedmiu rundach ma na koncie zaledwie dwie wygrane z tym, że jedno zwycięstwo dostał za "free", gdyż jego przeciwnik nie stawił się na sali gry. Remisy, remisy, rankingowe straty, miejsce w ósmej dziesiątce. Muszę się przyznać, że nie mam sił śledzić za jego grą, te szachy są jakie są, mnie się nie podobają, bo mam w myślach odniesienie do jego bajecznej, kreatywnej gry sprzed roku i wcześniej. Wtedy naprawdę jego gra zapierała dech w piersiach. Zobaczymy co będzie dalej, nie chcę się wypowiadać wiążąco, rozwój w szachach jest procesem jak zreszta wszystko w życiu i w końcu po owocach poznamy, czy obrana droga była prawidłowa. Na razie wygląda to wszystko nieciekawie.

I wreszcie ta lepsza część: wygrał Piorun, jest dwudziesty drugi i ma jeszcze czasu a czasu (do końca turnieju pozostały cztery rundy!) by podbić Kosowo. Podbija Djakowicę i to w stylu ostrym, bezkompromisowym Mateusz Bartel, który wygrał drugą partię z rzędu i jest na szóstym miejscu! Kapitalna sprawa. Radek Wojtaszek, choć łatwo wyrównał czarnymi, a nawet w pewnym momencie był bliski przejęcia inicjatywy z Kowalenką, zremisował, co w dalszym ciągu daje mu trzecie miejsce.

W Djakowicy gra, jakby nie patrzeć, kadra i choć robią to indywidualnie i każdy na własne konto, to gdyby zrobić taką symulację, że są to rozgrywki drużynowe, to znów mielibyśmy ogromny ból głowy. Gdy w Baku dwie deski znajdą się, co nie daj Boże, poza grą "Nie ma nas..." jak śpiewał Robert Gawliński w jednym z utworów zespołu "Wilki". Nie zagłębiajmy się jednak, nie pogrążajmy w otchłani niepewności.

W dniu wolnym znów zagadnąłem Radka Wojtaszka, podpytując jak spędza wolny dzień itd. Dowiedziałem się, że Polacy nie są zakwaterowani w Pashtriku, tylko wybrali i podobno nie żałują, hotel "Carshia a jupave". Obsługa jest miła, zna angielski, jedzenie jest w porządku, więc Biało-Czerwoni nie mają powodów do narzekań.

Na koniec zobaczmy kojarzenia kolejnej, ósmej rundy. Na pierwszy rzut oka układ nie wydaje się zły. Radek Wojtaszek zagra z Ter-Sahakyan Samvelem i mając białe, jest faworytem w tym spotkaniu. Mat Bartel zagra z A. Goganowem z Rosji, a Kacper Piorun zagra z Parligasem z Rumunii. To nie jest złe kojarzenie. Można cisnąć, można nawet wycisnąć, a przede wszystkim... samemu nie dać się wysadzić z siodła! Zmęczenie rośnie wprost proporcjonalnie do emocji. Ciekawe kto "odpadnie" z szerokiej stawki prowadzących, komu uda się nie paść kondycyjnie oraz utrzymać nerwy na wodzy do samego końca turnieju?