"Zwycięzca nie bierze nic" - wywiad z Pawłem Fukowskim, zawodnikiem klubu MTS Kwidzyn.

Krzysztof Jopek: Jak wyglądał początek twojej szachowej przygody? Kto cię nauczył grać i w jakim wieku rozpocząłeś szachowe treningi?

Paweł Fukowski: Jako pierwszy szachy pokazał mi mój tata, miałem wtedy cztery lata. Kiedy miałem pięć lat do mojego przedszkola przychodziła na zajęcia pewna pani, która bardzo obrazowo i zachęcająco przedstawiła mi szachy. Szybko dostrzegła we mnie potencjał i wyjątkowe zainteresowanie szachami, więc zasugerowała moim rodzicom, żeby wysłali mnie na zajęcia do klubu. Miałem to szczęście, że od razu trafiłem na znakomitego trenera, który się mną zajął – Pana Mariana Wodzisławskiego, który był także pierwszym trenerem Radka Wojtaszka! Od tej pory spędzałem w klubie szachowym MTS Kwidzyn około dziesięć godzin tygodniowo. Dziś widzę i doceniam to jak pięknie rozpoczęła się moja przygoda z szachami.

K. J: Można powiedzieć, że start miałeś wymarzony. A co cię najbardziej przyciąga do naszego sportu, jaki jego aspekt ma na ciebie największy wpływ?

P. F: Hm... jest wiele rzeczy, które sprawiają, że szachy są dla mnie tak atrakcyjne. Wymagają kondycji fizycznej, sprawnego umysłu, odporności na stres oraz umiejętności koncentracji w każdych warunkach. Lubię też rywalizację. Będąc dzieckiem cudownie czułem się wygrywając z zawodnikami o wiele starszymi od siebie.

K.J: Jakie były twoje najważniejsze sukcesy w szachach juniorskich?

P. F: Od najmłodszych lat zdobywam medale Mistrzostw Województwa Pomorskiego, utrzymuję się w czołówce w Polsce. Wygrałem też kilka turniejów Open. W te wakacje miałem kilka dobrych wyników, dzięki którym zrobiłem normy kandydackie i tytuł kandydata na mistrza osiągając ranking prawie 2200 elo. Drugą normę zrobiłem na Otwartych Mistrzostwach Kujaw i Pomorza w Szachach Klasycznych – Open A w Tleniu. Wygrałem te zawody remisując tylko trzy partie i uzyskując ranking prawie 2400. Mimo wszystko jednak za największe swoje dotychczasowe osiągnięcie uznaję II miejsce i srebrny medal w Mistrzostwach Polski w Szachach Szybkich do lat 10; w tym roku w Koszalinie miałem nadzieję powtórzyć ten wynik, ale zająłem także dobre trzynaste miejsce.

K.J: Chyba się ze mną zgodzisz, że pewnie nie spotkalibyśmy się z okazji tego wywiadu, gdyby nie twój występ na turnieju w Tleniu, który zakończył się w atmosferze skandalu. Czy mógłbyś opowiedzieć jak doszło do tego, że będąc zwycięzcą Mistrzostw Kujaw i Pomorza w szachach klasycznych OPEN "A" do dziś nie otrzymałeś głównej nagrody pieniężnej?

P. F: No tak, ale akurat to, że się poznaliśmy to jedna z nielicznych pozytywnych rzeczy, jakie wynikły z tego turnieju. Niestety, samo zakończenie nie było dla mnie przyjemne pomimo wygranej. W regulaminie zawodów było napisane, że zwycięzca ma otrzymać 1200 zł (co mniej więcej pokryłoby koszty pobytu, nie licząc wpisowego i dojazdu) a godzinę przed zakończeniem turnieju dowiedziałem się, że planują mi dać 500 zł?! Dlaczego?! Najpierw organizator powiedział, że nagroda nie była gwarantowana i nie musi się z niczego tłumaczyć. Następnie powiedział, że zawodnicy się dogadali, tylko którzy?! Bo przecież nie ja. Organizator ani razu nie rozmawiał ze mną ani z moim opiekunem w kwestii nagrody. Wyszło na to, że zawodnik, który zajął drugie miejsce i też pewnie liczył na nagrodę pieniężną, uznał, że warto by podzielić budżet nagród. To ciekawe, bo gdy zapytany został o to czy gdyby to on wygrał też by się podzielił odpowiedział, że nie. Niezrozumiały jest również fakt, że zawodnik, który wygrał grupę „B” otrzymał regulaminowe 750 zł. Pierwszy raz słyszę by zwycięzca grupy „B” otrzymał większą nagrodę niż ten z grupy „A”. Niestety, nie mogłem być nawet na zakończeniu, bo kiedy moja mama dopytywała organizatora czemu taka sytuacja ma miejsce, ten nie chcąc dalej słuchać z niezrozumiałych dla mnie powodów wyprosił ją z terenu ośrodka, więc i ja pojechałem do domu. Podobno organizator na zakończeniu powiedział, że moja nagroda czeka w depozycie, tylko jakim? Od razu kiedy dojechałem do domu napisałem maila do organizatora z prośbą o przelanie nagrody na konto, jednak do dziś nie otrzymałem ani pieniędzy ani żadnej odpowiedzi.

Paweł Fukowski 2185 elo.

K. J: Czy po turnieju w Tleniu podjąłeś wraz rodzicami próbę odzyskania satysfakcji oraz pieniędzy? Na jakim etapie znajduje się teraz ta sprawa?

P. F: Tak, podjęliśmy kilka kroków. Na początku kontaktowaliśmy się z Prezesem Kujawsko -Pomorskiego Związku Szachowego, zarówno telefonicznie jak i mailowo. Jednak Prezes powiedział, że Związek nie był organizatorem zawodów i nic nie może zrobić w tej sprawie (swoją drogą ów nierzetelny organizator jest wiceprezesem tego związku). Poinformowaliśmy również Polski Związek Szachowy i wiemy, że wysłano zapytanie do Pana Leśniaka z prośbą o wyjaśnienie jednak ten od miesiąca nic nie odpowiedział. Również wezwanie do zapłaty od Radcy Prawnego zostało zignorowane. Jednak nie zamierzamy odpuścić w tej sprawie. Frustrujący jest fakt, że ów człowiek bez żadnych tłumaczeń po prostu dalej organizuje turnieje, w tym wkrótce półfinały Mistrzostw Polski Juniorów. I nie chodzi tu tylko o pieniądze ale także o to, by pokazać jak nie należy traktować zawodników a zwłaszcza tych młodych. Chciałbym wierzyć, że w szachach nie liczą się znajomości i układy a umiejętności zawodników.

K. J: Ta sprawa ciągnie się już długo - jak sobie z tym wszystkim radzisz? Czy ten skandal odrzucił cię od szachów, czy fascynacja naszym sportem zwyciężyła?

P. F: Na początku było to dla mnie bardzo trudne. Nie chciałem się poddawać ale nawet nie wiedziałem od czego zacząć. Na szczęście dzięki wsparciu bliskich mi osób mogłem stawić czoła tej sprawie. Najgorsze było dla mnie to, że turniej w Tleniu był pierwszym w te wakacje, a wkrótce miałem jechać na kolejne, mając cały czas w głowie tą jakże nieprzyjemną sytuację. Zamiast odpocząć po turnieju trzeba było myśleć o tym co zrobić z tą sprawą. Potrafiłem się jednak skoncentrować na każdej partii i następne występy były równie udane. Pomimo mojego zamiłowania do szachów i rywalizacji, myślę, że nie brałbym więcej udziału w turniejach wiedząc, że będą tak „organizowane”. Świadomy udział byłby przyzwoleniem na traktowanie zawodników w ten obrzydliwy sposób. Przecież to organizator ułożył regulamin a ja się na niego zgodziłem. Mam jednak nadzieję, że sytuacja, która mi się przytrafiła to raczej niechlubny wyjątek, a nie norma wśród szachistów i dalej będę mógł mieć satysfakcję z gry tymi 32 figurkami.

K. J: To może na koniec zdradź swoje plany na bliższą i dalszą przyszłość.

P. F: Najbliższy plan to przygotowania do Mistrzostw Polski Juniorów do lat 18. To będą moje ostatnie juniorskie zawody w szachach klasycznych i chcę wypaść jak najlepiej. Zagram do tego czasu w dwóch, trzech dłuższych turniejach. Mam zamiar pojechać na „Cracovię”. Jednak mam nadzieję, że to nie będzie koniec mojej przygody z szachami;-) Chciałbym do końca mojej nauki w liceum zrobić tytuł mistrza. Na studiach też nie zamierzam rezygnować z szachów ale to są już odległe plany... życie je zweryfikuje :) Na razie skupiam się na tych pierwszych.

K. J: Bardzo ci dziękuję za rozmowę.

P. F: Ja również.