Czwarta runda Mistrzostw Polski w Szachach - Piorun wygrywa z Jarmułą i umacnia się na fotelu lidera! Monika Soćko chyba już poza zasięgiem rywalek!

W takich partiach jak wczorajsza Moniki Soćko z Alą Śliwicką, wychodzą dziesiątki lat doświadczeń gromadzonych na różnych szerokościach geograficznych kuli ziemskiej naszej wielkiej mistrzyni. Niby czarnymi dałoby się do pewnego momentu to ustać, niby wszystko wyglądało normalnie, grywalnie... Niby. W takich momentach dochodzi do głosu doświadczenie, że trzeba wzmagać presję, maksymalizować problemy na szachownicy, stwarzać psychologiczną presję i osiąga się cel. Nie chcę się nic odzywać ale jeśli dziś Monika Soćko zapunktuje, mam na myśli wygraną, to jej droga do złota będzie polegała na kontrolowaniu zdarzeń w dole tabeli. Nie chodzi o to, że spodziewam się po Monice jakichś taktycznych remisów, to nie ta zawodniczka. Monika walczy zawsze do samego końca, ale sama świadomość tego, że remis jest całkowicie akceptowalny, gdy się ma przed półmetkiem zawodów już 1,5 pkt. przewagi nad rywalkami jest to uczucie dość przyjemne. Można by polemizować czy świadomość możliwości remisu jest dla zawodnika korzystna. Sądzę, że to zależy komu ten remis potrzebny. Dla naszej reprezentantki wydaje się to bez znaczenia, natomiast są szachiści, którzy lepiej grają pod presją. Zasadniczo nie powinno się na partię wychodzić ze świadomością, że się chce zremisować, lepiej po prostu grać normalne szachy, czytałem o tym w wielu książkach. Monika Soćko jest jednak typem "walczaka"i dla niej remis jest wynikiem akceptowalnym, ale po walce. Półtorej punktu. To zapas duży, rzekłbym bardzo duży, zważywszy na fakt, że Monika ma już wiele cennych wygranych z kandydatkami do złotego medalu z rokowań przed turniejem. Zobaczymy co się wydarzy w dzisiejszym meczu Moniki z Anną Warakomską, gdy ujrzymy wynik w tabeli, będziemy znacznie mądrzejsi.

Inaczej mają się sprawy w czołówce tabeli turnieju męskiego. Lideruje Kacper Piorun, który wczoraj otrzymał prezent w postaci miniatury od nie mogącego się odnaleźć, młodego Łukasza Jarmuły. Łukasz odbiera ważną, choć bolesną lekcję szachów i jeśli wyciągnie odpowiednie wnioski, wyjdzie mu to na zdrowie. Wczoraj po biciu pionem na "c5", co było zaproszeniem do wymiany hetmanów, odniosłem wrażenie, że junior marzył o remisie, a jak to się kończy, przeczytajcie moje przemyślenia w akapicie wyżej. Mark Dworecki całe rozdziały w swoich fantastycznych książkach poświęca temu zagadnieniu jak i psychologicznemu nastawieniu do bardzo ważnych pojedynków. To nie są zawody Łukasza Jarmuły jednak musi walczyć do końca i ewentualnie wypić tę czarę goryczy. Napisałem "ewentualnie", gdyż nie jest powiedziane, że dalsza część tych zawodów będzie u niego wyglądała tak samo. Szachy to boks. Gdy padają celne razy i zawodnik wisi na linach, nieraz potrzeba czasu, by minęło zamroczenie, a nogi zaczęły znów słuchać.

 Piorun liderem, ale daleko mu do osiągnięć Moniki Soćko, która po prostu urwała się peletonowi. W turnieju męskim walka będzie trwała do końca i kwestia złota zapewne rozstrzygnie się w rundach ostatnich. No to co? Szykujemy się na kolejne emocje, które z całą pewnością przyniesie nam runda numer pięć? Ja już sobie ostrzę zęby na kolejną rundę. Mamy sobotę, weekend, telefony się nie urywają, jest to czas, by oddać się czystej przyjemności kibicowania. Popołudnie spędzę w towarzystwie szachów, a wy??