W Aeroflocie na trzy rundy przed końcem Mateusz Bartel po zwycięstwie nad Artemiewem w ścisłej czołówce!

Pamiętacie moje przemyślenia dotyczące remisu oraz nierozegranej? Na turnieju w Moskwie częściej padają nierozegrane, zwłaszcza pomiędzy Rosjanami. Fantastyczny PR robią rosyjscy szachiści jednemu z najlepszych turniejów na ich terenie! A potem piszą, żalą się, jak to nie mają gdzie grać, bo rubel się zdewaluował, że muszą za granicę, bo u nich nie ma sensu siadać do deski itd. Tymczasem na turnieju Aeroflot płacą w Euro i dochodzi do sytuacji, gdzie padają rekordowe nierozegrane w jedenaście, czy nawet osiem posunięć. Dla przypomnienia: nierozegrana to 1\2-1\2 absolutnie bez gry, zwykła przedmeczowa ustawka. Remis to normalny wynik, po walce. Te wyniki padają na pierwszych szachownicach, czynione są ostentacyjnie, bez żenady, żadnego krycia się, wymyślania dłuższych wariantów, czy coś w tym stylu. Osiem posunięć, podpisanie blankietów i po sprawie. Muszę pochwalić Darka Świercza i Kamila Draguna, którzy bili się wczoraj do samego końca. Widać, że Polacy po coś przyjechali do Moskwy, że chce im się grać. Fakt, Darek Świercz zapewne nazwie te zawody turniejem upuszczonych szans, ale nic to, gra partie do samego dna. Finiszuje jako jeden z ostatnich prawie zawsze, a że wypuszcza wygrane, tak jak wczoraj, czy dziś, trudno się nazywa. Ale walczy.

 Pięknie sunie Mati Bartel, który dziś w ładnym stylu ograł bezpośredniego przeciwnika Janka Dudy w juniorskich potyczkach, Władysława Artemiewa z Omska. Mateusz Bartel napisał na fejsboku: "Takie partie, jaką zagrałem dziś, lubi grać każdy." Dalej podał szachowy przebieg całego pojedynku. Partie Artemiewa obserwuję od jakiego czasu i mam wrażenie, że nie radzi sobie z presją wywieraną na niego przez przeciwników (tak grał z nim dziś Bartel). Jakiś czas temu dostał potworną miniaturę, jeszcze parę miesięcy temu uległ bez walki Radkowi Wojtaszkowi w PŚ (o ile dobrze pamiętam). Tam zaś chyba przytłoczył go ranking naszego arcymistrza i grał partię praktycznie czekając na egzekucję. Sądzę, że tutaj chodzi o psychologię, którą coraz trudniej przychodzi mi oddzielać od umiejętności czysto szachowych. W końcu jeśli nie radzimy sobie z jakimś problemem natury psychologicznej, na przykład zbytnio obawiamy się autorytetów, uznanych gwiazd szachowych, co nie pozwala nam w pełni rozwinąć swoich możliwości w walce z nimi, to jest to koniec końców niedostatek szachowy. Zresztą nie mój problem, nie nasz problem. Dziś jego partia z Matim również jakby bez wiary w końcowy sukces. Dobra nasza, oby więcej takich na drodze Polaków :).

Dragun zremisował z Bu, Darkowi Świerczowi znów się nie poszczęściło, przeciwnicy mu się wywijają, czy też on ich wypuszcza, jednak pozostały trzy rundy i można dalej do samego końca pruć, zajmując wysokie miejsce.

Ocean remisów, w tym wiele bez gry, na razie odczuwam duży niesmak. Aż dziw bierze, że tak Rosjanie swój turniej "reklamują". Czekamy na kojarzenia. Można powoli zwracać wzrok na Mateusza Bartla, za którym już naprawdę nie nadążam. Ten szachista jest nieobliczalny, byłaby niezła heca jakby za parę tygodni zdobył złoto MP. Wszystko jest możliwe, nie będę się dziwił, gdy sprawy pójdą w takim właśnie kierunku.