Bojowy remis Polek z odwiecznymi rywalkami, Rosjankami! Pewna wygrana Polaków z Australią!

Nasze mistrzynie zatrzymały mnie na całe popołudnie przy transmisji. Miałem kilka załatwień tu i tam, jednak nie były to sprawy z tych nie cierpiących zwłoki. Gdy partie dojrzewały, postanowiłem szybko zmienić plany i pozostać do samego końca spotkania Polek z Rosjankami. Cóż można powiedzieć o tym meczu? Walka, walka i jeszcze raz walka oraz wielki bojowy duch zarówno naszych zawodniczek jak i Rosjanek. Wspaniale się na coś takiego patrzy, gdy na wszystkich stołach spodziewamy się potężnych eksplozji, obserwujemy pojedynki pełne treści, co krok spotykamy się z gwałtownymi zwrotami akcji, a wynik nie jest przesądzony do ostatnich chwil meczu...

 Jestem bardzo zbudowany bojowością Polek. Przyznam szczerze, że gdyby naszym reprezentantkom ten mecz nie wyszedł, a był zagrany tak jak ten, który się zdarzył w olimpijskiej Cristall Hall w Baku, nie miałbym żadnych pretensji, niczego bym się nie doszukiwał. Nasze szachistki po prostu nie pękają i za to tę drużynę należy cenić. Gdy spojrzymy na dzisiejsze wyniki, zarówno w grupie open jak i turnieju kobiecym, łatwo zauważymy, że wiele drużyn, wydawałoby się skazanych na porażkę (przynajmniej z rankingu) świetnie sobie radzi. Zobaczmy, więc: Łotwa z Szyrowem na pierwszej desce wysoko wygrała z Holandią Anisha Giriego, choć w tym meczu faworytem, może nie murowanym ale jednak, była drużyna Oranje. Spoglądamy dalej - Anglia rozbiła wielkich szachowych potentatów, Chińczyków, w stosunku 3-1. Anglicy "podarowali" przeciwnikom tylko dwa remisy! Jestem ciekawy jak się nawzajem Brytyjczycy motywowali przed tym meczem, nie ulega jednak wątpliwości, że musieli siadać do Chińczyków bez cienia kompleksów oraz na pełnym powerze. Świetnie gra Gruzja Baadura Dżobawy - ta drużyna zawsze imponowała mi bojowością, na większości rozgrywek drużynowych są bardzo widoczni. To niezwykle wyrównany i groźny zespół. I jeszcze spójrzmy na koniec: Holenderki ograły po zaciętym meczu faworytki, Gruzinki. Praktycznie co rundę mamy do czynienia z wielkimi niespodziankami, każdy może wygrać z każdym i tak się właśnie dzieje. Drużyny mają świadomość faktu, że Olimpiada nie odbywa się co roku, zespoły czują, że druga szansa na zaistnienie może się już nie powtórzyć. Za dwa lata, wszyscy znajdziemy się w innym miejscu oraz w innym czasie, trzeba spełnić mnóstwo wymagań, utrzymać formę, trafić na dobry skład, by móc ponownie o coś skutecznie rywalizować. I chyba coś takiego czują nasze lwice, które tu i teraz grają bojowe, ładne dla oka mecze. W tym miejscu chciałem naszym szachistkom pogratulować fantastycznego spotkania, w którym, jak to określił GM Sergiej Szypow w komentatorskim studio, Rosjankom cudem udało się ujść spod gilotyny. Wielkie brawa! Walczcie tak do samego końca!

Kilka słów o Polakach i moim ostatnim, bardzo emocjonalnym wpisie. Zdaję sobie sprawę, że temat kryteriów powoływania kadry, nie był jeśli chodzi o czas, na miejscu. Jednak widząc grę Polaków, którym przecież bardzo kibicuję, poddałem się zbyt dużej nerwowości. Skąd się ona u mnie wzięła? Chodzi o to, że nie jeden raz zdarzało mi się czekać do ostatnich rund na przebudzenie naszych i nic z tego czekania nie wynikało. Teraz coś mnie bardzo zapiekliło, żeby jakoś zareagować, spróbować przerwać ten proces przed jego końcem, chciałem odwrócić jakoś ten los póki jeszcze czas. Oczywiście jeśli chodzi o samą merytorykę artykułu, w dalszym ciągu podtrzymuję pogląd, że kryteria powoływania kadry nie są najlepsze, ponieważ dają zbyt duże bezpieczeństwo zawodnikom, niespotykane w innych dyscyplinach sportowych. W sporcie tylko ciągła rywalizacja oraz niepewność dają szansę na to, że sportowiec będzie zmuszony stale podnosić swój poziom. Fakt, że działałem w afekcie spowodowanym wyższą koniecznością, jest tutaj z całą pewnością okolicznością łagodzącą, prawda Wysoki Sądzie ;). 

Czy Polacy mogą się jeszcze odkuć w Baku? Dziś pewnie wygrali z Australią, awansowali o kilka miejsc, jednak wciąż są poza drugą dziesiątką. Nasi szachiści musieliby grać do samego końca bezbłędnie. Przegrana dyskwalifikuje ich już w przedbiegach, remisy nieznacznie oddalają od głównego celu, więc tak naprawdę mowa jest tylko i wyłącznie o wygranych. Jutro gramy mecz południowymi sąsiadami, Czechami i będzie to mecz trudny, jednak tutaj, może was lekko zdziwię, jakoś myśli mi się dobrze o tym, co jutro zobaczymy. Gdyby udało się odprawić z kwitkiem zespół Dawida Nawary, wskakujemy do "dwudziestki" i zabawa jeszcze trwa.

Polki jutro zagrają z Holenderkami i na tym spotkaniu chciałbym się skoncentrować. Nic nie mówię, no nic. Nie chce po prostu zapeszyć. Na sam koniec już - Ależ ta nasza Szczepcia pruje, ależ dziś pięknie wysadziła z siodła Gorjaczkinę, no majstersztyk! Palce lizać i w ogóle! Na Klaudii Kulon również można polegać jak na Zawiszy, a i Monika Soćko z rundy na rundę coraz lepiej. Dobra. Już buzia w ciup. Kibicujemy jutro Biało Czerwonym!!