Runda IV Olimpiady w Baku: polskie zespoły wygrywają i stopniowo pną się w górę! W prestiżowym meczu na szczycie Ukraina lepsza od Rosji!

Cena przegranej w turnieju olimpijskim jest straszna. Nie ma nic gorszego niż przegrana, koszty powrotu do miejsc wcześniej zajmowanych są ogromne. Potrzeba, przy pomyślnych wiatrach, nawet dwóch rund, by wejść na dawny pułap! Mam ochotę na małą rekonstrukcję zdarzeń po przegranej Polaków z Kubą, hipotetyczną, rzecz jasna. Myślę, że bardzo zdenerwowani Bartel oraz Świercz chcieli szybko się odkuć, na co przystał trener Soćko, oczywistym było też, że musi już wejść do gry Piorun. Zespół wpadł na pomysł, że nie ma sensu, by Radek Wojtaszek spalał się w grze z gorszą drużyną, nasz nr. 1 zgodził się na pauzę, aby chłopaki jak najszybciej zapomnieli o tych bolesnych porażkach. I choć udało nam się odprawić z kwitkiem Czarnogórę, to Bartel wraz ze Świerczem smaku zwycięstwa nie zaznali. Mam ochotę powiedzieć, że znów obudziły się zmory sprzed lat - czyli mamy dwie słabsze deski. Sprawa Kacpra Pioruna nie jest jeszcze jasna, wszedł w turniej fajnie, ale miał słabszego rywala i jeszcze musi trochę minąć zanim będzie można powiedzieć na jego temat coś wiążącego. Skład na następne mecze wyłania się sam. Radek Wojtaszek - pierwsza decha, grający bajecznie, wspaniały, cudowny i porywający Janek na drugiej, Piorun i jednak Bartel, który miał w swoich meczach więcej praktycznych szans, Darek Świercz grzeje ławę.

Pomimo dzisiejszej wygranej nie ma we mnie jakiegoś hurraoptymizmu. Miejsce, które zajmujemy po przegranej z rundy trzeciej i wygranej w rundzie czwartej jest nadal mało satysfakcjonujące, liczę, że jutro ogramy zespół Bołogana i nastąpi podejście numer dwa, by wskoczyć w strefę okołomedalową. Może nie będzie tak źle - ufam Radkowi Wojtaszkowi, wszystko powierzam Jankowi Dudzie, Kacper Piorun ma u mnie kredyt zaufania na start, jednak co z czwartą deską? Czas pokaże, czy w obecnej dyspozycji jesteśmy w stanie skutecznie powalczyć z zespołami z pierwszej dziesiątki. Na razie trwa akcja "Mołdawia", tutaj nie możemy już stracić punktów.

Panie rozgromiły Australię. W ich przypadku również przegrana kosztowała krocie, teraz zajmują miejsce dopiero pod koniec drugiej dziesiątki, a jutro trafiamy na Kubę. Boję się tego meczu i nie dam się zwieźć niższym rankingiem naszych przeciwniczek. Przeczuwam, że czeka nas straszna przeprawa, mam nadzieję, że dla naszych szachistek zwycięska. Mamy Klaudię Kulon, prawda? Taki odpowiednik Janka Dudy w żeńskim zespole. Oni oboje są jakby obok tego wszystkiego, wydają się nieprzemakalni, nie przeżywają "cierpień młodego Wertera" jak inni, tylko robią swoje - jadą na piątym biegu, a na pedale gazu trzymają cegłówkę. Czysta fantazja w połączeniu z drapieżnością. Mój Boże, żeby tak reszta grała!

Czekamy na kolejne mecze, modlę się po cichu, by już nie zdarzyła się nam żadna kraksa, by nastąpił ciąg wygranych, by wróciła radość oraz kibicowska pewność siebie...