W Nowym Jorku Kariakin jak Riddick Bowe - na linach jest świetny - jednak to Magnus nie potrafił wyprowadzić decydującego ciosu!!

Nie chciałbym być nachalny, zachęcając po raz kolejny zwolenników huraganowych ataków na króla, aby z namaszczeniem pochylili czoła nad końcówką czwartej partii meczu o tytuł Mistrza Świata w szachach rozgrywanego w Nowym Jorku, jednak naprawdę warto. Choć i fani taktyki mieli w tej partii swoje pięć minut. Jednak to poetycka, złożona, niezwykłej urody końcówka była na ustach wszystkich komentujących mecz w dniu wczorajszym. Po bardzo poważnym, pozycyjnym błędzie, jakim była wymiana "hiszpańskiego", białopolowego gońca, za skoczka na "c4" Kariakin właściwie sam poszedł bronić się na liny niczym legendarny bokser Riddick Bowe. Okazuje się, że Pretendent jest bajecznym defensorem i walkę na "linach" ma opanowaną do perfekcji, a Magnus już po raz drugi dość mocno fałszuje. Wczoraj mając piona, parę gońców, przestrzeń nie potrafił zrealizować tak dużej przewagi. Myślę, że zgubiła go zbyt duża pewność siebie - Magnus na konferencji prasowej powiedział, że nawet przez myśl mu nie przeszło, że w tej pozycji może być twierdza. W tej pozycji udało się jednak zbudować nie jedną, a dwie twierdze! Lekcja pokory dla mistrza oraz lekcja dla nas: szachistów i kibiców. Na nasze potrzeby możemy ją nazwać na przykład: "Nieprzebrane zasoby obronne w partii szachów". Tak sobie teraz pomyślałem - niedawno zmarły Mark Dworecki z całą pewnością byłby rad widząc tak porywające, epickie pojedynki w grze środkowej, a zwłaszcza końcówkach, których był wielkim znawcą. W Nowym Jorku grane są jego szachy. Wielka szkoda. Zabrakło niecałych dwóch miesięcy, aby mógł zobaczyć to spotkanie...

Kariakin w kolejnej partii nie wyszedł, mówiąc językiem piłkarskim, z piłką z własnej połowy. On po prostu nie zapuścił się ani razu na drugą część szachownicy w większej liczbie bierek. Możemy nawet wspólnie policzyć. Wzięcie "Gh6" ruch numer osiemnaście, wymiana dam ruch numer 24, wymiana wież na "d5", praktycznie same wymiany, żadne złożone taktycznie operacje. Czy z Magnusem, który chyba też nie jest w idealnej formie (ale na pewno bliskiej swojej najlepszej dyspozycji) Pretendent ma szanse coś ugrać, albo dotrwać chociaż do "rzutów karnych" tylko się broniąc? Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Mistrz Świata nie krył wczoraj rozczarowania, jest z całą pewnością rozdrażniony, że nie udało dało mu się zrealizować tak ogromnej przewagi. Uważam, że Kariakin padnie, wcześniej czy później pod ostrzałem przeciwnika, według mnie nie da się z królem szachów wygrać opierając się tylko na defensywie. Myślę, że taka byłaby moja odpowiedź na postawione wyżej pytanie. Problemem jest też fakt, że w Nowym Jorku grane są carlsenowskie szachy, to Norweg narzucił swojemu przeciwnikowi swój styl gry. Wczoraj, gdyby nie fatalna wymiana gońca za skoczka, Kariakin miał szansę zawiązać walką bliższą swojemu stylowi gry, tymczasem po kilkunastu minutach wykonał posunięcie, które z automatu skazało go na głuchą obronę. Nie mam pojęcia jak to wszystko dalej się potoczy. Dziś dzień wolnego. To bardzo potrzebna przerwa dla obu arcymistrzów, chyba jednak bardziej to wolne będzie sobie cenił Pretendent, choć i Wiking ma o czym myśleć, wszak jego instynkt drapieżcy nie został zaspokojony i musi iść na ten jednodniowy antrakt o pustym żołądku. Ciekawe, jakie wnioski wyciągnie Kariakin. Jeszcze jest szansa zmodyfikować to i owo, wynik meczu wciąż pozostaje sprawą otwartą. Panowie dwie ostatnie partie grali ponad trzynaście godzin! Interesującym jest też u kogo i w którym momencie meczu pojawią się pierwsze kondycyjne braki. To będzie mieć kluczowe znaczenie w drugiej połowie meczu, bo przewidywanego szybkiego nokautu raczej nie zobaczymy. Trafił swój na swego, nieprawdaż?