"Chennai: Kolejny, szybki remis w ósmej partii meczu o MŚ Anand - Carlsen. Wiking coraz bliżej tytułu!"

Ostatnia zagadka kwitnącego szachami listopada za kilka dni zostanie rozwiązana. Po dwóch, bardzo ciężkich nokautach w rundach numer 5 i 6, Mistrz Świata wygląda w dalszym ciągu na oszołomionego i nie jest w stanie podjąć normalnej walki z Pretendentem. Ostatnie dwie rundy Mistrz Świata grał na boisku rywala. Pozycje, które uzyskiwał Wiking, mógłby chyba spokojnie prowadzić siedząc tyłem do szachownicy. Generalnie wygląda na dość znudzonego, gdyż Anand nie stawia mu żadnych warunków, nie stwarza w debiutach poważniejszych problemów. Mecz równego z równym, toczył tylko w pierwszej tercji, składającej się z czterech partii. Potem nastąpiły dwie katastrofy w końcówkach wieżowych i... no właśnie! Czy już jest po wszystkim? Czy też  Anand taką grą daje czas swojemu sztabowi, by przygotował coś specjalnego na ostatnie cztery rundy? Wygrać dwie partie z czterech u Carlsena, to sytuacja granicząca z cudem. Jedyna szansa to w pierwszych dwóch partiach, strzelić, jak to się mówi, bramkę kontaktową i liczyć na nerwy Norwega w następnych dwóch starciach. A Wiking nie jest z kamienia - widzieliśmy co się działo w Londynie.

 Ech... Gdyby tak Kramnik wiedział, że się Carlsen wysypie Swidlerowi w ostatniej partii, z całą pewnością nie zagrałby tego "dziwoląga" Iwanczukowi! Błąd Korynta, wybieg Szymkowiaka i stało się ;) - jak ma w zwyczaju mawiać mój sąsiad. Gdyby teraz przed Anandem siedział Kramnik, tytuł najprawdopodobniej powróciłby do Rosji. Teraz odebrać go Wikingowi, będzie bardzo trudno.

Czasami już teraz myślę, że Carlsen za jakiś tam, bliżej nieokreślony czas, porzuci szachy. Myślę, że one są dla niego jak buddyjski koan, który, gdy się go rozwiąże i dostąpi satori, oświecenia, straci się zainteresowanie dyscypliną. Może też mieć miejsce inny scenariusz, zbliżony do tego, który znalazłem w nieźle napisanej, rosyjskojęzycznej, zbeletryzowanej książce o Paulu Morphym, który po swoim europejskim tournee, powrócił do swojego rodzinnego Nowego Orleanu i pogrążył się w strasznym spleenie, z którego nie wyleczył się do końca swoich dni. Jedną z ważniejszych przyczyn, był brak równorzędnych przeciwników w ukochanej dyscyplinie. Zbyt wielka przepaść pomiędzy pierwszym, a drugim, może demoralizować obie strony. Poza tym, wiecie, w Norwegii są noce polarne, mało dni słonecznych, to też działa depresyjnie i przytłaczająco, więc mamy kolejny czynnik ryzyka. Żartuję teraz ;). 

Czy Carlsen po rozwiązaniu tego koanu zechce pozostać przy szachach, czy zajmie się czymś zupełnie innym, w tym momencie nie wiadomo. Ryzyko porzucenia szachów przez Carlsena za kilka lat jest niemałe. Moim zdaniem duże znaczenie będzie miał fakt, czy ktokolwiek z obecnej elity będzie w stanie nawiązać z nim równorzędną walkę o tytuł.

Tymczasem arcymistrz Sergiej Zagrebelny, komentujący ósmą partię meczu o MŚ na serwerze http://www.chesspro.ru/, napisał, że wydarzenia w meczu bardziej przypominają kancelaryjne przekazanie spraw następcy, niż wielką bitwę o tytuł Króla. Zgadzam się z przedmówcą. Ciekawym bardzo, czy tak już będzie do samego końca, czy ten przedłużający się "time-out" Ananda, to tylko zasłona dymna - czas dany sztabowi - by ten znalazł sposób, na odegranie się Vish'ego w końcówce meczu.