"Raj bliski, raj daleki..."

Jeszcze kilka chwil temu, siedziałem przed ekranem laptopa i wpatrywałem się w tasiemcowo długą końcówkę Dariusza Świercza, który spokojnie ogrywał doświadczonego Zbynka Hraćka, jednak moje spojrzenie na ekran było jakby szukaniem czegoś w dali. Może myślałem, że ekran to lustro, przez które można przejść i znaleźć się w czasie sprzed siedmiu godzin, gdy jeszcze nic nie było wiadome? Może po drugiej stronie lustra chciałem znaleźć to, czego nie odnajdę tutaj, czyli medalu olimpijskiego naszych wojowniczek? Materia jest jednak twarda, a czas linearnie biegnie do przodu. Jest już wieczór i smutek...

Nie mam za bardzo sił wdawać się w analizę poszczególnych pojedynków, co miałem w zwyczaju czynić od początku Olimpiady w Istambule, jednak zdobędę się na ogólną ocenę meczu Polek.

Nasze wojowniczki zagrały dzisiaj zupełnie "bez prądu", i to w ich przypadku nie oznacza, że nie było walki. Myślę, że już od wczorajszego pojedynku, który dość szczęśliwie udało się wygrać, zaczęło brakować im zwyczajnie sił. Ostatnie dwie odsłony Olimpiady dla Polek charakteryzuje bilblijny cytat, gdzie "duch jest ochoczy, ale ciało słabe".

Iweta przegrała partię, której nie powinno się przegrać, a to w jaki sposób straciła piona na "a2", może świadczyć tylko o tym, o czym napisałem wyżej.

Monika Soćko w wariancie klasycznym obrony królewsko-indyjskiej stanęła w strasznym parterze i z tego parteru już nie wyszła do końca partii. Jola po debiucie stała gorzej, jednak podniosła się, wyrównała, ale tylko to. Karina walczyła jak tylko ona potrafi, stała lepiej, stała gorzej ale remis nic nam nie dawał... Smutno mi tak jak i Wam wojowniczki, a pocieszyć jak się należy nie potrafię na razie, bo sam bym chciał coś miłego usłyszeć od kogoś. W Istambule walczyłyście jak lwice i za to Wam dziękuję.

Jak to dobrze, że Olimpiada składa się z dwóch spotkań dla danej nacji. Dzisiejszy pojedynek "Biało-Czerwonych" z Czechami zaczął się bardzo źle, gdyż Bartosz Soćko, przegrał z Dawidem Navarrą w miniaturze. Fatalnie rozegrana partia przez Bartosza, o którego grze nie można powiedzieć nic pozytywnego. Na pierwszej desce byliśmy świadkami dalszego ciągu wielkiego "lotu ku chwale" naszego lidera - Radosława Wojtaszka. Do formy, lub jej braku, danego zawodnika mam nosa i węch iście wilczy - pamiętacie co mówiłem przed Istambułem o  Radku, że rozpocznie się jego wielka forma i zacznie zmiatać wszystko co napotka na swojej drodze? Tak właśnie gra nasz wielki mistrz i cieszmy się, bo po przerwie jest szansa na kapitalny wynik na dalekiej Syberii.

Ale to, co zaprezentował dziś (i nie tylko dziś, gdyż trwa to od początku Olimpiady) Bartłomiej Macieja, jest demostracją wielkiej klasy, mobilizacji, uporu oraz wspaniałej techniki gry w niedoczasie. Vlastimil Babula został dziś  dosłownie "przeczołgany" przez Bartka, który w swoim naturalnym środowisku, na sekundach, rozbił pozycję czeskiego arcymistrza. Wielkie brawa dla ostoi polskiej reprezentacji! Jak już wspomniałem, wygrał jako ostatni Darek Świercz, który po Istambule przekroczy psychologiczną granicę 2600 elo.

I to by było na tyle. Czekam na wasze wrażenia, analizy i oceny po dzisiejszym dniu. Dobrze, że jest jutro dzień wolnego. Wybieram się na "targi książki" do "Spodka". Pochodzę, pozwiedzam, może coś sobie kupię, a przede wszystkim poukładam wszystko w głowie pośród zapachu książek.

Z ostatniej chwili - Polacy po wygranej na Czechami są bardzo wysoko, bo na ósmym miejscu! Świetnie, super, doskonale! W pojedynku o pozostanie wysoko zagramy (siedzicie znów wygodnie w fotelach??:) )  z U.S.A czyli Gatą Kamskim i resztą brygady zaciężnej!

 Polki są również na ósmym miejscu i dostały bardzo mocną drużynę Armenii na pożegnanie z turniejem olimpijskim. Wygrajcie te spotkania "Biało-Czerwoni"!! Jesteśmy do końca z Wami!!