"Przed meczem z U.S.A, przed meczem z Armenią"

Tak. Literatura spleciona jest z życiem mocnym, nierozerwalnym węzłem. Dziś chciałem się nieco oderwać od istambulskich wydarzeń, więc miałem w planach eskapadę do Katowic, gdzie w "Spodku" odbywają się targi książki. Chciałem pospacerować bez pośpiechu między stoiskami, przejrzeć nowości wydawnicze, ewentualnie kupić sobie coś fajnego. Jakież było moje zaskoczenie, kiedy po zakupie biletu i wejściu na "płytę" w sam środek różnych wystaw i stoisk, zauważyłem na samym środku miejsc handlowych ustawioną wielką szachownicę i kilku maluchów, którzy przenosili sapiąc głośno cieżkie figury szachowe. Gra szła w najlepsze, a tuż obok było stoisko z książkami szachowymi. Złapałem się odruchowo za portfel, bo ja już znam siebie w takich sytuacjach. Nie raz miałem kupić sobie jedną, góra dwie pozycje, a kończyło się to dewastacją mojego miesięcznego budżetu.

Poczułem się przez moment jak Łużyn z powieści Nabokova, który we wszystkim widział szachy i nawet jak chciał mieć dzień bez nich, one bezbłędnie go odnajdywały. Ale nie szkodzi. Sobie nie kupiłem nic, natomiast koledze (Tak, tak. Temu co dwa dni docierał do pracy, a na Istambule się to kończyło) targując się jak Arab, nabyłem od pewnej pani "Z szachami przez wieki i kraje", "O sztuce rozgrywania koncówek" i jeszcze dwie inne mniej ważne pozycje. Tyle moje wojaże do pory przedobiedniej.

Jutro walczymy z przesyconą internacjonałami reprezentacją U.S.A. W związku z tym wydarzeniem wymyśliłem nawet okolicznościowy obrazek satyryczny. Szkoda, że rysownik ze mnie żaden, bo zamieściłbym coś takiego wraz z postem. Otóż, scenka dzieje się na księżycu, w tle widać ziemię, niedaleko stoi lądownik z flagą U.S.A , za stolikiem siedzi pan w czapeczce z napisem "Kamsky". Na stoliku szachy. Na przeciwko siedzi nasz zawodnik, ma na sobie koszulkę z napisem POLAND oraz figurę szachową w ręce i stawia ją, mówiąc "mat"! Gdyby był to krótkometrażowy film animowany, w trakcie stawiania "mata" lądownikowi powinno coś odpaść w tym momencie, statecznik albo skrzydło :).

Pozostawiając jednak żarty na boku to szukam w myślach sposobu na Amerykanów i jestem w podobnym położeniu jak przed meczem z Azerbejdżanem. No bo cóż tu robić? Pierwsza niezniszczalna maszyna drużyny amerykańskiej to Hikaru Nakamura, zawodnik bardzo ekstrawagancki, o silnie zaznaczonej nerwowości, grający niesamowicie ostro i aktywnie. Na Olimpiadzie jego ranking uzyskany przekracza 2850 elo. Cztery wygrane, cztery remisy. Koszmarnie trudne zadanie przed Radkiem, który będzie musiał sparować przeciwnika. Radek sam jest "na fali", więc pewnie złapią się "za łby" i nie będzie w tej partii "pardonu".

Druga szachownica to Gata Kamsky. To również arcymistrz z "eksportu", zawodnik, który ma na Olimpiadzie sześć wygranych, jedną przegraną i trzy remisy. Czy po dłuższej przerwie zasiądzie naprzeciwko niego Mistrz Polski czy trzecią próbę podejmie Bartosz Soćko? W każdym bądź razie piekielnie trudne zadanie dla obu naszych reprezentantów.

Dalej nieco lżej, ale tylko nieco. Trzecia deska to Aleksander Oniszczuk - cztery wygrane, cztery remisy, jedna przegrana. Również mocny punkt Amerykanów. Idą dalej  Akobian i Robson - tutaj już ich wyniki przynoszą pewną ulgę. Oni są do ogrania, zresztą to są szachy i wszystkich można pokonać. Trudne rady przed trenerem i dobrze, że jest ten dzień wolnego.

Panie grają z Armenią, naszym odwiecznym rywalem. Różnie się układały pojedynki Polek z tą drużyną. Dla naszych wojowniczek to walka o honor i bardzo wysokie miejsce. Przegrana z Armenią byłaby "wywrotką", która zepchnęłaby Polki za pierwszą dziesiątkę, a to by oznaczało porażkę. W tym ostatnim meczu, w tych obu meczach, z całą pewnością dojdą do głosu emocje, nerwy i wynik może być w jakiś sposób wypadkową tego elementu. Kto się lepiej opanuje i powściągnie, ma większe szanse na wygraną. "Biało - Czerwoni"! Dużo spokoju wam życzę i szczęścia, bo ono w takich meczach będzie Wam bardzo potrzebne! Naprzód bić najlepszy wynik w historii powojennych olimpiad Polaków!! Powodzenia!!