Polki wygrywają z Litwą w ostatniej rundzie i zdobywają brązowy medal DME w Warszawie!"

Choć w czasie ceremonii wręczenia medali w turnieju drużynowym kobiet usłyszeliśmy hymn, którego pierwsze słowa łudząco przypominają Mazurka Dąbrowskiego: "Jeszcze Ukraina nie umarła" (ukr. Ще не вмерла Україна... itd.) to ja nie odczuwam z tego powodu smutku. Polki na tle bardzo silnych rywalek, ścisłej czołówki światowej, zademonstrowały to, co jest ich "znakiem firmowym" odkąd sięgam pamięcią. Na nasze panie stawiam zawsze przed różnymi turniejami najwyższej rangi i zwykle dobrze na tym wychodzę. W lwiej części przypadków między listą moich przedturniejowych oczekiwań względem Polek, a ich wynikiem końcowym w tabeli, stoi znak równości. Taka sytuacja (gdy rachunki się zgadzają) ma najczęściej miejsce w firmach solidnych, a Polska I, z arcymistrzynią Moniką Soćko na pierwszej szachownicy, taką solidną firmą jest już od lat. 

Przyglądając się wynikom indywidualnym Polek z pierwszego składu, nie można przejść obojętnie obok startu Kariny Szczepkowskiej-Horowskiej, która z wynikiem 7 z 9 pkt. zdobyła srebrny medal na piątej szachownicy. Karina była opoką Reprezentacji Polski - pięć zwycięstw, cztery remisy, zero przegranych to wynik marzenie. W tym momencie składam serdeczne gratulacje dla brązowych medalistek DME w Warszawie! Brawo Polki!

Jeśli chodzi o pierwszą, męską reprezentację, to w tym miejscu najbardziej adekwatnym przysłowiem będzie: "Tak krawiec kraje, jak mu materiału staje". A tego sukna nie starczyło nawet na to, by Polacy znaleźli się w pierwszej dziesiątce (Nie mówiąc, oczywiście, o próbie dostania się do strefy medalowej, co w sytuacji, gdy grały tylko dwie szachownice, należało do sfery marzeń)

Mateusz Bartel zdobył 7.5 pkt. z 9 oraz złoty medal na czwartej szachownicy. Dwoił się, troił, grał "pod drużynę", odpowiedzialnie i do samego końca każdą partię, a kroku dotrzymywał mu jedynie Darek Świercz.

Pozostałym trzem arcymistrzom: Bartoszowi Soćce, Grzegorzowi Gajewskiemu oraz Kamilowi Mitoniowi udało się w tych mistrzostwach wygrać tylko dwie partie (łącznie!!). Arcymistrzowie byli kompletnie bez formy i wystartowali całkowicie nieprzygotowani do tej najważniejszej imprezy szachowej 2013 roku. I jeśli widziałem po zwycięzcy Pucharu Rosji, że jak zwykle walczy, ale brakuje mu tego co najważniejsze w sporcie, czyli formy, to w przypadku Kamila Mitonia nie dostrzegłem jego specjalnego zainteresowania turniejem i tym, żeby pomóc reprezentacji.

Szesnaste miejsce, w najważniejszej od czasów zakończenia II Wojny Światowej imprezie szachowej na polskich ziemiach, chwały nie przyniesie.

Tylko sześć miejsc niżej, za słaba Polską I, uplasowała się drużyna Poland Futures z Janem Dudą na pierwszej szachownicy. Jan Duda wykręcił ranking ponad 2650 i zyskał wiele punktów elo. Natomiast młode "tygrysice" pod wodzą Waldemara Świcia zagrały rewelacyjny turniej, ogrywając wiele znacznie silniejszych ekip. Z przyjemnością patrzyłem jak rzucały się na swoje przeciwniczki z dzikim pragnieniem zatopienia w ich gardłach kłów i utoczenia im krwi. W wielu przypadkach ta sztuka im się udawała. Wielkie brawa za ten występ!

Choć nie byłem na miejscu zawodów, i jak to się mawia, wina i miodu tam nie piłem, to z wielu przekazów oraz różnych źródeł usłyszałem, doczytałem, wywąchałem, że DME w Warszawie stały na bardzo dobrym poziomie organizacyjnym. Papierkiem lakmusowym tego jak jest na zawodach są zawsze serwery rosyjskie - jeśli tam na tematy organizacyjne zawodów milczą, można to uznać za komplement. Jedynym zgrzytem był dzień 11 listopada, gdy na ulicach Warszawy pojawiły się, mniej lub bardziej zorganizowane chordy środkowoeuropejskiej dziczy, które postanowiły wychynąć ze swoich pieczar i zaprezentować, każda na swój jedyny i niepowtarzalny sposób, radość z okazji Święta Niepodległości. Wiele filmów, zdjęć, robionych przez szachistów z okien hotelu poszło w świat...

Z punktu widzenia kibica siedzącego przed ekranem laptopa, mogę powiedzieć, że odczuwałem pełny komfort oglądania - strona, komentarze "on-line" oraz płynna transmisja, pozwoliły mi bez przeszkód cieszyć się zawodami.

 Wreszcie na koniec - dziękuję wszystkim za tak liczne odwiedziny mojej strony oraz kolejnych kilkanaście polubień facebookowej strony "Psychology and chess"! Thanks everybody and polecam się na przyszłość ;). 

(Zdjęcia ze strony DME w Warszawie)